Lampa szczelinowa

Lampa szczelinowa – przyrząd medyczny składający się z silnego źródła światła połączonego z mikroskopem rogówkowym, pozwalający na badanie przede wszystkim struktur przedniego odcinka oka: powiek, twardówki, spojówek, tęczówki, soczewki i rogówki. Dwuokularowe badanie w lampie szczelinowej pozwala na szczegółową ocenę anatomii tych struktur oka i diagnozę wielu chorób narządu wzroku. Badanie w lampie szczelinowej w połączeniu ze specjalnymi soczewkami jak trójlustro Goldmanna, lustro gonioskopowe pojedyncze lub poczwórne (Zeiss), soczewki +90D, +78D, +66D i -56D (soczewka Hruby’ego) najdokładniej pozwala ocenić siatkówkę oka.

Niektóre choroby wykrywalne badaniem z użyciem lampy szczelinowej:

• zaćma
• zapalenie spojówek
• dystrofia Fuchsa
• stożek rogówki
• zwyrodnienie plamki żółtej
• presbyopia
• odwarstwienie siatkówki
• retinopatia barwnikowa
• zespół Sjögrena
• zapalenie naczyniówki
• choroba Wilsona (pierścień Kaysera-Fleischera)
• męty ciała szklistego

Wynalazcą i konstruktorem lampy szczelinowej był Allvar Gullstrand w 1911 roku^[1].